KONSULTACJE PSYCHIATRYCZNE

Zajmujemy się diagnostyką i leczeniem dolegliwości, przeżywanych jako psychiczny dyskomfort lub cierpienie psychiczne. Bywają one opisywane jako: niepokój, napięcie, rozdrażnienie, „nerwowość”, nasilone obawy przed czymś, smutek, brak energii, niezdolność do przeżywania radości, utrata zainteresowań, zamartwianie się, trudność w skupieniu uwagi i podejmowaniu decyzji, nękające przykre myśli i wątpliwości, poczucie gorszej pamięci, bezsenność, itd.

Tego rodzaju odczucia mogą mieć charakter epizodu, pojawiać się okresowo, lub też trwać chronicznie. W przypadku, gdy utrudniają one funkcjonowanie, np. powodują problemy w pracy, w związku z partnerem, z rodziną, lub relacjach z innymi ludźmi, psychiatra może pomóc określić ich podłoże i znaleźć optymalną formę pomocy. Często są to bowiem objawy depresji lub nerwicy.

Niekiedy początek podobnych objawów można wiązać z jakimś wyjątkowo dramatycznym doświadczeniem, np. wypadkiem komunikacyjnym, byciem świadkiem lub ofiarą przemocy i.in. Wspomnienia (obrazy, myśli, emocje) takiego zdarzenia mogą mimowolnie powracać, zakłócając codzienne funkcjonowanie (np. często powodują unikanie miejsc, sytuacji, aktywności kojarzących się ze zdarzeniem).

Należy zaznaczyć, że wiele osób funkcjonuje na zewnątrz raczej dobrze, skrywając przed otoczeniem wewnętrzne poczucie cierpienia. Wiąże się ono często z odczuwaniem wstydu lub porażki, dlatego osoby te często znoszą przykre samopoczucie bardzo długo, pozostając w przekonaniu, że powinny sobie same poradzić. Skorzystanie z pomocy psychiatrycznej lub psychoterapeutycznej może wpłynąć na poprawę jakości ich życia i relacji z ludźmi.

Dotyczy to również tych, którym trudno jest nazwać swoje emocje, nie odnajdą się zatem w powyższych opisach, ale zastanawiają się czasem nad skorzystaniem z takiej pomocy, np. dlatego, że miewają niepokojące myśli, odczuwają emocjonalną pustkę lub chaos, nie mogą powstrzymać się od robienia rzeczy, które wydają im się absurdalne, angażują się w trudne związki itd.  

Nierzadkie są próby łagodzenia złego samopoczucia przyjmowaniem leków uspokajających lub nasennych (np. zleconych przez lekarza podstawowej opieki zdrowotnej). Konsultacja lekarza psychiatry jest wskazana, zwłaszcza, jeśli trwało to przez okres dłuższy niż 4 tygodnie. Szczególnie dotyczy to osób, które usiłują pomóc sobie stosując alkohol lub narkotyki.

Oferujemy też pomoc pacjentom, którym psycholog albo lekarz innej specjalności niż psychiatra zalecił konsultację psychiatryczną.

Bywa ona wskazana u chorych cierpiących na choroby somatyczne, bowiem liczne z nich, np. choroby układy krążenia lub schorzenia neurologiczne, współistnieją z objawami lękowymi, depresyjnymi i.in. Właściwe leczenie tych objawów, we współpracy między lekarzami różnych specjalności, poprawia ogólne rokowanie.

Niektóre osoby doświadczają uciążliwych dolegliwości fizycznych (np. bólów głowy, zawrotów głowy, duszności, poczucia ucisku w gardle lub klatce piersiowej, „kołatania” serca, zasłabnięć, bólów żołądka i brzucha, biegunek, drętwienia i mrowienia skóry, itd.), których przyczyna pozostaje niejasna mimo licznych konsultacji lekarskich i badań. Również w tej sytuacji diagnostyka powinna zostać uzupełniona o konsultację psychiatryczną, ponieważ tego rodzaju objawy miewają podłoże psychogenne, choć paradoksalnie osoby te czasami nie doświadczają dyskomfortu psychicznego.

Zajmujemy się także leczeniem schizofrenii, zaburzeń afektywnych, schizoafektywnych, urojeniowych. W tej grupie osób przykładamy szczególną wagę do ciągłości leczenia.

Są sytuacje wymagające pilnej konsultacji psychiatry. Należą do nich nagłe zmiany stanu psychicznego u osób dotychczas nie przejawiających zaburzeń psychicznych (w tym zachowania agresywne lub autoagresywne, próby samobójcze), oraz zaostrzenia już rozpoznanych chorób psychicznych (schizofrenii, choroby afektywnej). Celem naszej konsultacji w tych przypadkach będzie m.in. ocena wskazań do hospitalizacji. Jeżeli jednak zachowanie takiej osoby zagraża jej życiu lub zdrowiu albo życiu innych osób, konieczna jest niezwłoczna pomoc (należy wezwać pogotowie ratunkowe lub zgłosić się na ostry dyżur psychiatryczny).